Alle berichten van Jacco

Aquarelkunst.nl – aquarellen van Marco Boer

Marco Boer heeft een nieuwe site! Op www.aquarelkunst.nl is te lezen wat Marco Boer zoal heeft gemaakt en wat hem drijft. Bekijk vooral ook de Galerij, met daarin een voorproefje van z’n nieuwe serie aquarellen van karakteristieke plekjes in Hendrik-Ido-Ambacht. Ook de aquarel (Water op water – Zomer 2005) die goed was voor een 3e prijs bij de amateur-kunstwedstrijd van het RD. Samen met Marco heb ik al eens geexposeerd in Ridderkerk (Salem).

Update: kijk ook eens op www.marcoboer.exto.nl

Er is geen land dat zo verliefd door het water wordt gekust als Tholen


Trouw, deGids| natuurtochten – Er is geen land dat zo verliefd door het water wordt gekust als Tholen

De peppels staan in afgemeten rij. … De regelmaat ontroert, meer dan de flarden ochtendmist. Die gaan voorbij.” Prachtige dichtregels van J. Eijkelboom over de ’Zeeuwse polder’. Bij Tholen klopt het, want op Zeelands minst bekende eiland staan veel peppels in het gelid. Ooit lag hier een hele verzameling eilandjes, opgedroogde slikken en schorren die tegen het dreigende water omringd werden met een dijk. Daarbovenop staan nog steeds de eeuwig ruisende populieren. Steek Tholen maar over, van noord naar zuid, en luister eens naar de peppels van Eijkelboom.

De leidraad op onze wandeling is de oude loop van de Pluimpot, de stroom die Tholen eeuwenlang in tweeën verdeelde: een oostelijk en een westelijk deel. In 1556 werd het noordelijk stuk van de Pluimpot afgedamd, maar aan de zuidkant gebeurde dat pas in 1957. Dat was vlak na de Ramp van 1953, het eerste van een jaren durende reeks Deltawerken – een primeur die zelden in overzichten wordt vermeld. Sint- Maartensdijk en Scherpenisse verloren hun open verbinding met de Oosterschelde. Hun havens werden gedempt. Velen kennen de Pluimpot nu alleen als natuurreservaat. Maar de naam heeft alles te maken met de strijd tussen mens en water.

Bij de oversteek van Tholen is nog heel goed te zien waar de Pluimpot vroeger stroomde. Let maar op de vorm van de polders, de dijken en de hoogte van het land. Eén keer waden we zelfs door de voormalige geul – het Kortwegje, tussen Kleine Dijk en Mallandse Dijk/Noorddijk. Het is maar een klein peststukje, maar voelt als Mozes op zijn doortocht door de Rode Zee – een associatie waarvan ze op Tholen wel pap lusten. Het voormalige eiland wordt gerekend tot de hoogste bergtoppen van de Nederlandse Bible Belt. In de ogen van buitenstaanders is Tholen zwart. Zwarte hoeden, zwarte pakken, zwarte kousen. En tegenwoordig ook al zwarte hemel, sinds de meerderheid van de Zeeuwen onlangs in een onderzoek van het Wageningse instituut Alterra liet weten dat zij in de provincie met de donkerste nachten wonen.

Misschien zijn het ’zwartkijkers’. Misschien moet je er ook niet op zondag gaan wandelen, al was het maar omdat er dan vrijwel geen bussen rijden en de meeste cafés dicht zijn. Maar Tholen kan ook heel kleurrijk zijn: in de lente als de bomendijken in bloei staan, ’s zomers met de fleurige akkerranden, in de herfst wanneer de bladeren kleuren.

Helaas zijn bijna alle dijken waarover we lopen verhard. Dat ligt in de eerste plaats aan de overheid: er zijn maar weinig malse grasdijkjes gespaard gebleven voor de teermachine. Overal ligt asfalt, om auto en fietser te gerieven. Daarnaast laten boeren wandelaars nog niet graag op hun land toe, zoals ook de makers van het Oosterscheldepad merkten. Ondanks stevige overheidssteun moest het voetpad nogal eens worden omgelegd, omdat de grondeigenaar niet meewerkte.

Maar daarover niet te veel getreurd; een dijk heeft tenslotte ook nog een berm, ook van St. Annaland via Scherpenisse naar St. Maartensdijk. Alle drie plaatsen hebben een voornaam verleden. St. Annaland is gesticht, nadat Anna van Bourgondië haar ’Bourgondische’ levensstijl op kasteel West-Souburg in 1475 even onderbrak om met wat centjes van haar overleden man Adriaan van Borssele de St. Annapolder aan te leggen (opgedragen aan de Heilige Anna, de moeder van Maria). Scherpenisse dankt z’n Kloveniersgilde (een soort burgerwacht die tot op de dag van vandaag nog bestaat, zij het nu vooral als gezelligheidsvereniging) aan Marie van Nassau, oudste dochter van Willem van Oranje en diens eerste vrouw Anna van Buren. En St. Maartensdijk is via diezelfde Anna aan de Oranjes toegevallen en komt daarom nog steeds voor in de titulatuur van onze majesteit, ’Vrouwe van St. Maartensdijk’. Bovendien was Smerdiek, zoals ze daar zeggen, het toneel waar Jacoba van Beieren voor de vierde keer haar ja-woord gaf, deze keer aan Frank van Borssele (1434).

In St. Annaland (Stalland in de volksmond) staat de kerk nog in het midden, met een ring erom. Voor of na de wandeling kan men een kijkje nemen in streekmuseum De Meestoof: de naam herinnert aan de teelt van meekrap, waarvan de wortels na het drogen in de meestoof een rode verfstof opleverden.

Scherpenisse is de oudste woonkern van Tholen. Het had ooit een eigen raadhuisje, maar nu is dat pand vooral de plaats waar de schutters eens per jaar samenkomen om bier te drinken en droge gezouten scharretjes en hardgekookte eieren te eten. Sinds 1594 moeten zij de burgers beschermen en helpen bij brand, watersnood en ordehandhaving. Hun schuttersbogen zijn allang niet meer bruikbaar, maar het Koningsverschieten is nog steeds een jaarlijkse traditie.

Op weg naar Gorishoek, waar in de zomer een fiets- en voetveer op Yerseke vaart en duikers graag te water gaan, passeren we de vliedberg van Westkerke. Op deze middeleeuwse vluchtheuvel was een burcht gevestigd. Na natuurgebied De Pluimpot sluiten we de tocht af in St. Maartensdijk, destijds ’smalstad’ (wel stadsrechten, geen stemrecht in de Zeeuwse staten) en nu Tholens ’residentie’. Stadhuis, kerk, een verdwenen kasteel (van Jacoba van Beieren), een stadspomp én een gedempte haven. Want al dichtte Jan Campert ’Er is geen land dat zo verliefd door het water wordt gekust / als Tholen, stad en land voor de boer en burger, arbeid en rust’, de Pluimpot is drooggevallen. Jammer, maar een veilig idee.

Oosterscheldepad op Tholen St. Annaland – St. Maartensdijk (19 km) is een etappe van het 160 km lange Oosterscheldepad. Markering: geel-rood. Routegids van Nivon en stichting LAW kost €16,40 in de boekhandel. Tussen begin- en eindpunt rijdt bus 108 (ook naar NS-station Bergen op Zoom). Op zondag weinig o.v. Museum De Meestoof, St. Annaland, Pasen t/m okt di-za, 14-17u.

Floris jarig

Op donderdag 21 september heeft Floris z’n 3e verjaardag gevierd. Op de zaterdag daarna hebben we dat gevierd in ons nieuwe huis in Tholen.

Zie hieronder een foto-impressie van die dagen. Floris heeft donderdagochtend een feestochtend op de peuterspeelzaal ‘De Koekepeer’ gehad. ’s Avonds heeft Floris z’n cadeaus gekregen.

Klussen (deel 2)

Tegenwoordig zijn we iedere vrijdag en zaterdag in Tholen te vinden. De foto van de kerktoren is gemaakt terwijl ik naar de bouwmarkt ging (nee, geen stadswandeling, daar hebben we voorlopig geen tijd voor…).

Floris helpt ook een handje bij het klussen. Hier probeert hij een berg grond in de voortuin wat af te vlakken. Ondertussen zijn wij bezig met het leggen van laminaat op de bovenverdiepingen, het verven van de boekenkast en het schilderen van de wanden.

Klussen

Sinds 7 september hebben we de sleutel van ons nieuwe huis in Tholen. Nog niet alles was klaar bij oplevering. Zo zijn de keuken, badkamer, wc’s en de tuin nog niet af. De aannemer Aan de Stegge doet hard z’n best om het op korte termijn in orde te krijgen. Ook de Delta maakt z’n naam weer waar: de nutsvoorzieningen waren nog niet aangesloten. Da’s lastig, klussen zonder water en stroom. Gelukkig hebben we ondertussen wel stromend water en maken we gebruik van bouwstroom (op kosten van de aannemer). Pa Walhout is al begonnen aan de boekenwand en Erik Maljaars met de tuin en de oprit.

Wil je een keer komen kijken of klussen? Het adres is Windsingel 54 in Tholen.

Routebeschrijving

Vanuit de richting Rotterdam: Neem de A29 tot Dinteloord (via de Heinenoordtunnel) of via de Moerdijkbrug (A16/A17/A59/A29). Onderaan de snelweg rechts af. Neem dan de N259 via Steenbergen richting Bergen op Zoom. Neem na ruim 10 kilometer de N286 richting Tholen, na de brug rechtdoor tot de (enige) stoplichten. Daar links af, direct weer links af. Doorrijden tot rotonde (3-kwart) en dan de Windsingel in. Ons huis is het eerste huis aan de linker kant.

Vanuit de richting Goes: Neem afrit 31 op de A58, richting Tholen. Over de Oesterdam en vlak voor de stoplichten rechts af richting Tholen. Doorrijden tot rotonde (3-kwart) en dan de Windsingel in. Ons huis is het eerste huis aan de linker kant.

Vanuit richting Poortvliet: Bij stoplichten rechtsaf. Daarna direct links. Doorrijden tot rotonde (3-kwart) en dan de Windsingel in. Ons huis is het eerste huis aan de linker kant.

Bijna is het zover…

Op 7 september hopen we de sleutel van ons nieuwe huis in ontvangst te nemen. Vandaag zijn we nog even langs gegaan in de hoop nog even binnen te kunnen kijken. Maar helaas, de tegelzetter was weer naar huis… Maar de hekken zijn weg en de twee containers die in de voortuin stonden zijn ook weggehaald. Daardoor konden we wel een kijkje nemen in de achtertuin en door de keukenramen konden we ook naar binnenkijken. De keuken is afgelopen week geplaatst en we waren wel benieuwd hoe het is geworden…

Lucas is geboren!


We zijn voor het eerst oom en tante. Eindelijk. Al onze broers en zussen waren al minimaal 3 jaar oom of tante, maar wij moesten tot maandag 28 augustus wachten… Papa Gerard en mama Sylvia zijn uitermate trots…

Mama Syl kijkt trots in de wieg naar haar grote vent (eerste foto hieronder). Ze nam de gelegenheid ook nog waar om even met Wessel te kroelen. Met z’n bijna 6 weekjes toch een paar pondjes zwaarder dan haar eigen zoon (tweede foto).

Doopdienst Wessel

Als alles goed gaat wordt zondag 27 augustus 2006 Wessel gedoopt. De kerkdienst begint om 10.00u en wordt gehouden in de Petrakerk in Hendrik-Ido-Ambacht. De dienst wordt geleid door Ds. Van Ruitenburg van de Netherlands Reformed Congregation uit Chilliwack BC, Canada. Na afloop kun je bij ons thuis komen koffiedrinken. Er zijn ook broodjes voor de mensen die wat verder moeten reizen.